σκέψεις

η ιστορία μας

 Όταν το πολιτικό σύστημα οδήγησε τη χώρα στη "μεγάλη λεωφόρο" της βίαιης "προσαρμογής" και μας άφησε χωρίς δουλειά , εκεί στα χρόνια του 2012, 2013, η ψυχοθεραπεία μου έγινε η ενασχόληση με τη μουσική,  σαν ακροατής πάντα και χωρίς κάποια γνώση ή παιδεία μουσική.

Ταυτόχρονα (και λόγω της  κρίσης) έκλεισε το στέκι μας στην Πολίχνη της Θεσσαλονίκης, ένα καφέ μπαρ , η Μυροβόλος, κόσμημα όχι μόνο για την περιοχή αλλά και για την πόλη ολόκληρη.

Θυμάμαι ότι για πολύ καιρό γυρίζαμε ψάχνοντας κάποιο μπαράκι που να παίζει παρόμοια μουσική , αλλά μάταια. Πουθενά δεν βρήκαμε αυτές τις εναλλαγές που έκανε ο Γιάννης στη Μυροβόλο από ελληνικά σε ξένα, από μπαλάντες σε rock, από ρεμπέτικα σε Χατζιδάκη.

Άρχισα λοιπόν  να κάνω κασέτες στο groovshark και ταυτόχρονα “έφτιαξα” ένα ιστολόγιο στο blogger γύρω από τη μουσική και τις αναζητήσεις μου. Εκεί λοιπόν στο my Μυροβόλος on air (δεν υπάρχει πια) και αργότερα στο Radio Μυροβόλος δημοσίευα και τις κασέτες του groovshark μέχρι που το έκλεισαν και αυτό. Ακολούθησε μια περίοδος που μετέφερα τις κασέτες στο Tapely , την ελληνική απόπειρα στη μουσική , που σύντομα και αυτή οδηγήθηκε σε παύση.

Αποφάσισα λοιπόν να βασιστώ σε “δικά μου” αρχεία στο μέτρο του δυνατού και με το δεδομένο του προσωπικού της απόπειρας βρήκα κάποιο τρόπο με τις δωρεάν πλατφόρμες (google drive, dropbox κλπ.) αρχές του 2016 έστησα το Μυροβολιστή, όπου ανεβάζω τις κασέτες , δικές μου αλλά και φίλων.

Επειδή όμως είναι και επίπονο και χρονοβόρο και μπορεί ανά πάσα στιγμή να μας στερήσουν τη δυνατότητα της “δωρεάν φιλοξενίας” , τον τελευταίο χρόνο “φτιάχνουμε” κασέτες (playlists) και στο YouTube, που ανεβαίνουν στο Μυροβολιστή μέσω ενός αγορασμένου player.

Αυτά τα λίγα για την καταγραφή της “ιστορίας” μας, αν μπορεί κάποιος να το πει κι έτσι....